LA0029
นิรันดร์ บุญยรัตพันธุ์
มีครอบครัวหนึ่ง สามีเป็นคนขี้ลืม วันหนึ่งเขาจะออกไปตลาดเพื่อซื้ออุปกรณ์ตกปลา จึงถามภรรยาว่าอยากได้อะไรหรือไม่ ภรรยาจึงฝากขนมมาให้ลูกชาย และหวีเสี้ยวมาให้ตนเอง สามีเกรงว่าจะจำไม่ได้ ภรรยาจึงบอกว่า ให้แหงนมองฟ้าดูพระจันทร์เสี้ยวเพื่อเป็นการช่วยจำ สามีตอบตกลง และเดินทางไปตลาดเพื่อซื้ออุปกรณ์ตกปลา ขนม และของใช้ในบ้านจนค่ำ แต่กลับลืมว่าภรรยาฝากซื้ออะไร เขาจึงแหงนหน้าดูพระจันทร์ ซึ่งคืนนั้นเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง สามีจึงบอกกับพ่อค้าว่าขอซื้ออะไรกลมๆ เหมือนพระจันทร์ เจ้าของร้านจึงห่อกระจกทรงกลมเหมือนพระจันทร์ให้กับสามี เมื่อกลับถึงบ้าน สามีก็นำขนมไปให้ลูกและเอากระจกไปให้ภรรยา ฝั่งภรรยาพอเห็นตัวเองในกระจก ก็โวยวายหาว่าสามีนำมาเมียน้อยเข้ามาในบ้าน ฝั่งแม่ยายได้ยินเสียงก็วิ่งเข้ามาส่องกระจกก็หาว่าเมียน้อยแก่ แล้วก็เห็นในกระจกมีเด็กนั่งกินขนมก็หาว่ามีเด็กมาขโยมขนมไปกิน พ่อตาก็คว้ากระจกไปเห็นว่ามีตาแก่เลยนึกว่าตาแก่แย่งขนมหลาน จึงจะเอามีดมาฟันกระจก พ่อตาก็เห็นเงาในกระจกของตนเอง จึงโวยวายว่ามาท้าทายจึงเอามีดฟันกระจกแกตทั้งหมด
คนขี้ลืม, กระจก
คนขี้ลืม พ่อตาขี้โมโห
คนที่โง่ที่ไม่รู้จักสิ่งของรอบตัว
LA
TH
Text
Text
นิทานมุขตลก