• รหัส :

• MM0002

• ผู้แต่ง :

เรื่องย่อ :

นานมาแล้วในหมู่บ้านชาวคะฉิ่นแห่งหนึ่ง มีนายพรานมีฉมัง ชื่อว่า น่อง ข่าย วา เขามีภรรยาและลูกจำนวน 5 คน และสุนัขล่าสัตว์ 2ตัว หมูบ้านที่เขาอาศัยอยู่ติดชายเขาแห่งหนึ่ง คนในหมู่บ้าน บ้างก็ทำไร่ บ้างก็ทำอาชีพล่าสัตว์ ทุกเช้า น่องข่ายวา จะสะพายหน้าไม้ที่ได้จากสมัยคุณพ่อและกระบอกลูกธนูของเขา พร้อมสุนัข 2 ตัวออกไปล่าสัตว์ในป่าในเขาเป็นประจำ ตกเย็นก็จะนำเนื้อสัตว์ที่ได้มาบางอย่างมาตากเผื่อย่างกินเป็นอาหารภายในครอบครัว วันหนึ่งน่องข่ายวาได้ออกจากบ้านไปล่าสัตว์ตามปกติ แต่ยิงหน้าไม้ไปหลายครั้งก็ไม่โดนสัตว์แม้แต่ตัวเดียว ในขณะนั้นเป็นเวลาพลบค่ำแล้ว ก็ยังไม่ได้สัตว์กลับบ้านสักตัว ด้วยความโกรธเกรงว่ากลับบ้านไปเมียจะด่าและจะโดนดูถูกจากนายพรานคนอื่น เขาจึงตัดสินใจเข้าไปล่าสัตว์ต่อในเขาลึก หวังว่าจะได้แพะภูเขาสักตัวสองตัวติดมือกลับไป พลางเดินไปพบกับปากถ้ำใหญ่แห่งหนึ่งที่มีควันโพยพุ่งออกมา เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปในถ้ำเพราะคิดว่าต้องมีอะไรอยู่ เมื่อมองเข้าไปในถ้ำเขาพบกับกลุ่มวิชาธรตัวเตี้ย กำลังเต้นรำรอบกองไฟอยู่ ด้วยความอยากรู้เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปในถ้ำพร้อมสุนัขล่าสัตว์อีกสองตัว เมื่อเข้าไปในถ้ำเขาได้พบกับกลุ่มวิชาธรที่ไว้เคราแพะ ถือแส้และไม้สีแดงในมือ ในบรรดาวิชาธร มีคนหนึ่งกวักมือเรียกนายพรานเข้าไป นายพรานจึงกำหน้าไม้แน่นและเดินเข้าไปตามคำเชื้อเชิญ เมื่อพบกับวิชาธรผู้นั้น เขาได้ชี้ทางให้นายพรานเดินเข้าไปในถ้ำลึก เขาเดินไปพร้อมกับสุนัขสองตัว แต่ทว่าเดินยังไงก็ไม่ถึงสักที แสงไฟจากกองไฟค่อยๆมืดลง เขาได้พบกับห้องห้องหนึ่ง และมีวิชาธรสองตนเปิดประตูให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ภายในอาคารมีทรัพย์สมบัติมากมาย และเขาได้พบกับแท่นบรรทม บนแท่นบรรทมนั้นเขาได้พบกับเจ้าหญิงรูปงามผู้หนึ่งกำลังนอนอยู่ รายล้อมด้วยหมู่วิชาธรที่คอยปรนนิบัติ เมื่อเข้าไปดูใกล้เขาพบว่าเจ้าหญิงผู้นั้นกำลังร้องไห้เศร้าโศกเสียใจอยู่ โดยมีวิชาธรสองตนเชิญนายพรานไปนั่งบนแท่นบรรทมข้างเจ้าหญิง จากนั้นเจ้าหญิงได้ชวนนายพรานไปดูที่กระจกบานหนึ่ง ในกระจกเขาพบเรื่องราวที่เจ้าหญิงและเจ้าชายกำลังขี่ม้าหนี กลุ่มคนที่มาตามฆ่า เมื่อถึงใกล้ๆถ้ำเจ้าชายได้ลงจากม้า และให้เจ้าหญิงอยู่บนม้าและขี่ม้าเข้าไปยังในถ้ำต่อไป และเจ้าชายก็ถูกกลุ่มคนที่ตามมาฆ่าตาย จากนั้นภาพในกระจกก็เลือนหายไป และสุดท้ายกระจกได้แสดงภาพของนายพรานพร้อมด้วยลูกๆและภรรยาของเขา ในขณะนั้นเจ้าหญิงได้ร้องไห้และกำมือนายพรานแน่น พร้อมชวนในไปนั่งที่แท่นบรรทม นายพรานคิดทบทวนถึงเรื่องราวในกระจกก็ทราบเหตุผลว่าทำไมเจ้าหญิงจึงร้องไห้ พบว่าตัวเองคือเจ้าชายผู้นั้นและกลับชาติมาเกิดเป็นนายพราน จากนั้นก็มีวิชาธรสองตนได้นำอาหารมาให้นายพรานกิน ด้วยความหิวโหยเพราะไม่ได้กินอะไรมาทั้งวัน เขาจึงกินอย่างเต็มที่และเผลอหลับไป เมื่อนายพรานตื่นขึ้นมากลับไม่พบกลุ่มวิชาธรและเจ้าหญิงแล้ว หน้าไม้ที่นำมาก็ผุพัง สุนัขทั้งสองตัวก็เหลือเพียงโครงกระดูก เขาจึงเดินทางออกจากถ้ำกลับมายังหมู่บ้านก็พบว่าไม่มีคนที่เขารู้จักและเขาก็ไม่รู้จักใคร เมื่อกลับถึงบ้านลูกๆและภรรยาก็ประหลาดใจ พบว่าลูกๆเขาได้แต่งงานมีลูกไปหมดแล้ว ภรรยาเขาก็เอ่ยขึ้นถามว่าเขาไปล่าสัตว์ถึงยี่สิบปีเลยหรอ เขาก็ได้พบความจริงเขานอนหลับไปถึงยี่สิบปี เขาจึงนึกถึงเรื่องราวที่ตัวเองเห็นในกระจกและเลิกทำอาชีพนายพรานจากนั้นเป็นต้นมา

• คำสำคัญ :

• น่องข่ายวา, นายพราน

• ตัวละคร :

• น่องข่ายวา

• คำสอนในนิทาน :

• การไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ

• กลุ่มชาติพันธุ์ :

• คะฉิ่น

• อนุภาค :
  • พฤติกรรม :
  • เรื่องราว :
  • วัตถุ :

• สถานที่ :

• ถ้ำ

• ความสัมพันธ์ :
  • เวอร์ชั่น :
  • รวมนิทานหลายเรื่อง :
  • ถูกรวมไว้ในหนังสือเล่มอื่น :
  • เนื้อหาเหมือนกับนิทาน :N
  • เนื้อหาเหมือนกันนิทาน(เรื่องเดียวกัน) แต่อยู่ในรูปแบบอื่น :
  • นิทานที่มีเนื้อหาสัมพันธ์กับนิทานเรื่องอื่น :

• ประเทศ :

• MM

• ภาษา :

• MM

• ประเภทเนื้อหา :

• TEXT

• ประเภท :

• TEXT

• ปีที่เผยแพร่ :

• ลิขสิทธิ์ :

• ประเภทนิทาน :

• นิทานปรัมปรา