• รหัส :

• MM0006

• ผู้แต่ง :

• อู ฮฺละ

เรื่องย่อ :

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีพ่อค้าที่ชอบค้ากำไรมากๆชื่อ นายมูนถ่อ เนื่องจากในหมุ่บ้านชาวบ้านส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม สินค้าที่เขาขายดีจึงเป็นวัวเทียมเกวียนและเกวียน นายมูนถ่อมักจะบวกกำไรขายสินค้าเป็นสองเท่าจากราคาต้นทุน ชาวบ้านไม่มีทางเลือกเพราะต้องใช้วัวและเกวียนในการทำมาหากินจึงต้องซื้อของแพงจากเขาเท่านั้น และไม่มีใครมีกำลังเงินในการลงทุนเท่าเขา คนจนบางคนที่ไม่มีเงินจำเป็นต้องไปกู้ยืมจากเขาเพื่อมาทำเกษตรกรรม วันหนึ่งมีฤๅษีแก่รูปนึงพร้อมด้วยไม้เท้าที่ประดับด้วยเพชรนิลจินดาเดินผ่านมายังหน้าบ้านเขา และขอน้ำหนึ่งขัน เมื่อนายมูนถ่อถวายน้ำแล้วก็ได้โอกาสเข้าใกล้ไม้เท้าของฤๅษีจึงเกิดความโลภอยากได้ขึ้นมา นายมูนถ่อผู้ไม่เคยแม้แต่จะใส่บาตรพระสงฆ์ ได้เอ่ยขอถวายอาหารกลางวัน ทางฤๅษีก็ตอบตกลง ด้วยความโลภเขาไม่สามารถอยู่ห่างจากฤๅษีได้ จึงให้ลูกและเมียไปเตรียมอาหาร ฤๅษีรู้ว่านายมูนถ่ออยากได้ไม้เท้าของเขาจึงให้นายมุนถ่อตีราคาไม้เท้าของตน นายมูนถ่อตีราคาไม้เท้าด้วยวัวสามคู่ และเกวียนสามเล่ม ฤๅษีจึงถามออกไปว่า นายมูนถ่ออยากได้แก้วแหวนเงินทองโดยไม่ต้องเสียวัวและเกวียนหรือไม่ เขาจะพาไปเอา นายมูนถ่อดีใจด้วยความโลภกราบไว้ขอบคุณฤๅษีเป็นการใหญ่ และถามว่าสามารถไปเอาทรัพย์สมบัติเหล่านั้นได้ที่ไหน ฤๅษีก็บอกทางว่าต้องเดินทางลงไปทางทิศใต้เป็นเวลาเจ็ดคืน จะพบกับแม่น้ำและเดินทางเลาะริมแม่น้ำขึ้นไปทางเหนืออีกเจ็ดคืน จะพบเขาสองลูก ระหว่างเขาสองลูกจะมีทางเข้าอยู่หนึ่งทางแต่มีแผ่นหินปิดอยู่ และมีรูปชายแก่ยืนอยู่สามคน แผ่นหินนั้นคนธรรมดาไม่สามารถเปิดได้ ต้องเป็นพวกเราฤๅษีพี่น้องสามคนเท่านั้น ฤๅษีกล่าวว่าตนเป็นพี่ใหญ่สุด จำศีลอยู่ที่ภูเขาที่สูงที่สุด เต็มไปด้วย เพชร นิล จินดามากมายจำนวน เจ็ดร้อยเกวียน จึงได้ไม้เท้าที่มีแก้วนพรัตน์มาประดับ คนกลางจำศีลอยู่ที่ภูเขาสูงระดับกลางที่เต็มไปด้วยฝักทองคำเจ็ดร้อยเกวียน จึงได้ไม้เท้าที่มีทองมาประดับ คนเล็กสุดจำศีลอยู่ที่ภูเขาระดับต่ำที่สุดเต็มไปด้วยฝักเงินเจ็ดร้อยเกวียน จึงได้ไม้เท้าที่มีเงินมาประดับ หากนายมูนถ่ออยากได้ทรัพย์สมบัติทั้งสามอย่างจะต้องให้สัญญากับฤๅษีสองข้อ ข้อแรกคือห้ามโลภ ข้อที่สองต้องแบ่งทรัพย์สมบัติที่ได้มาแก่ฤๅษีครึ่งหนึ่ง นายมูนถ่อจึงสัญญากลับไปอย่างง่ายดายด้วยความโลภ วันรุ่งขึ้นนายมูนถ่อได้เตรียมเกวียนจำนวนร้อยเล่มแล้วออกเดินทางพร้อมฤๅษีไปตามทางที่ฤๅษีบอกไปข้างต้น เมื่อฤๅษีร่ายคาถาเปิดประตูถ้ำแล้ว นายมูนถ่อและคนขับเกวียนก็ได้เดินทางเข้าไปในถ้ำเพื่อขนทรัพย์สมบัติ ใช้เวลาขนสามวันก็ครบหนึ่งร้อยเกวียน ฤๅษีจึงได้ปิดประตูถ้ำและเดินทางกลับ โดยนายมูนถ่อตั้งใจว่าครั้งหน้าจะมาขนสมบัติที่ภูเขาที่มีฝักทองและเงินด้วย ในระหว่างเดินทางกลับนายมูนถ่อก็เกิดความโลภและผิดสัญญา นึกได้ว่าต้องแบ่งสมบัติให้ฤๅษีครึ่งหนึ่งจึงขอสมบัติจากฤๅษีจากเดิมจะต้องแบ่งให้ฤๅษีครึ่งหนึ่ง แต่จะแบ่งให้เพียงห้าเกวียน โดยอ้างว่าฤๅษีเป็นผู้ศึกษาธรรมะ ฤๅษีก็ตอบตกลงอย่างนิ่งเฉย ถัดมาสามคืนก็ได้ขอสมบัติเหลือแบ่งเพียงหนึ่งเกวียน ฤๅษีก็ตอบตกลง และขอทั้งหมดในที่สุด เท่านั้นยังไม่พอนายมูนถ่อได้ขอไม้เท้าของฤๅษีและฤๅษีก็ตอบตกลง ในขณะที่ยื่นมือไปรับไม้เท้านั้น มือและเท้าของนายมูนถ่อก็เป็นอัมพาตขยับไม่ได้ ฤๅษีพูดกับนายมูนถ่อว่าเป็นการสั่งสอนที่โลภมากไม่รู้จักพอและได้หายตัวไปพร้อมไม้เท้า นายมูนถ่อได้กลับมาบ้านพร้อมเกวียนร้อยเล่ม แต่นายมูนถ่อกลับได้กรรมจากความโลภคือการไม่สามารถทำอะไรได้ ดังนั้นผู้ที่มีความโลภจะได้รับกรรมในวันใดวันหนึ่ง

• คำสำคัญ :

• ความโลภ, ภูเขาทองคำ

• ตัวละคร :

• นายมูนถ่อ, พระฤาษี

• คำสอนในนิทาน :

• กลุ่มชาติพันธุ์ :

• มอญ

• อนุภาค : คนโลภที่อยากได้ของคนอื่น และต้องการไม่เคยพอ
  • พฤติกรรม :ความโลภ
  • เรื่องราว :เรื่องราวของคนโลภมาก อยากได้ของคนอื่น โดยไม่ยอมแบ่งปัน ทำให้ต้องกลายเป็นอัมพาตใช้เงินทองไม่ได้
  • วัตถุ :

• สถานที่ :

• ความสัมพันธ์ :
  • เวอร์ชั่น :
  • รวมนิทานหลายเรื่อง :
  • ถูกรวมไว้ในหนังสือเล่มอื่น :
  • เนื้อหาเหมือนกับนิทาน :
  • เนื้อหาเหมือนกันนิทาน(เรื่องเดียวกัน) แต่อยู่ในรูปแบบอื่น :
  • นิทานที่มีเนื้อหาสัมพันธ์กับนิทานเรื่องอื่น :

• ประเทศ :

• MM

• ภาษา :

• MM

• ประเภทเนื้อหา :

• TEXT

• ประเภท :

• TEXT

• ปีที่เผยแพร่ :

• ลิขสิทธิ์ :

• ประเภทนิทาน :

• นิทานพื้นบ้าน