• รหัส :

• MM0016

• ผู้แต่ง :

• လူထုဦးလှ

เรื่องย่อ :

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเศรษฐีเจ้าของสัมปทานป่าชอบเล่าเรื่องผู้หนึ่งชื่อ ต่าอาบูมจอมเล่าเรื่อง เขาต้องเข้าป่าเพื่อคุมลูกน้องทำไม้เดือนละหนึ่งถึงสองครั้งพร้อมด้วยอ่ากี่ อ่ากี่มีหน้าที่เลี้ยงม้า นอกจากนั้นยังทำหน้าที่ดูแลเงินและบัญชี เขาเป็นที่รักและเอ็นดูของเจ้านายอย่างมาก วันหนึ่งในขณะที่กลับจากการทำไม้ในป่า พวกเขาได้หยุดพักแรมที่ใต้ต้นไทรในลานกว้างแห่งหนึ่ง เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ เศรษฐีบอกว่าจะเล่าเรื่องแปลกเรื่องนึงให้อ่ากี่ฟัง แลกกับการที่อ่ากี่ต้องนวดให้เจ้านาย เมื่อนวดไปได้สักระยะด้วยความเหนื่อยล้าเศรษฐีก็เผลอหลับไปโดยไม่ทันได้เล่านิทานเรื่องดังกล่าว เหล่าผีน้อยใหญ่ที่มารอฟังเรื่องเล่าด้วยนั้นก็ต่างเสียดาย ในบรรดาผีเหล่านี้มีทั้งดีและเลว เหล่าผีเลวโกรธโมโหที่ไม่ได้ฟังเรื่องเล่าจากเศรษฐีจึงคิดจะฆ่าเศรษฐีและอ่ากี่ แม้ว่าจะมีผีดีห้ามแล้วก็ไม่เป็นผล บรรดาผีเลวจึงวางแผนว่าจะฆ่าอ่ากี่และเศรษฐี โดยมีผีตนแรกเสนอว่า เมื่อเศรษฐีขึ้นม้าแล้วจะทำให้กิ่งไม้หักมาโดนเขาตาย แต่ก็มีผีอีกตนแจ้งว่าถ้ากิ่งไม้หักช้าเขาคงจะไม่ตาย ผีอีกตนจึงเสนอว่า เมื่อเขาขี่ม้าผ่านสะพานให้ทำให้สะพานหักลงมา ผีตนเดิมจึงแย้งว่าถ้าเขาผ่านไปด้วยความรวดเร็วเขาจะไม่ตาย จึงเสนอต่อว่าถ้ายังไม่ตาย จะแปลงกายเป็นตัวคันลงบนหัว ทำให้คันจนตาย อีกตนแย้งว่าถ้าเขาใส่หมวกจะไม่ตาย จึงเสนอต่อว่าถ้ายังไม่ตายจะปลอมเป็นเส้นผม เมื่อเขาพักดื่มน้ำที่น้ำตก เส้นผมนั้นจะเข้าไปในท้องและทำให้เขาตาย อีกตนจึงแย้งว่าถ้าเขาดื่มน้ำด้วยใบไม้หรือแก้วน้ำจะทำให้เขาไม่ตาย ถ้ายังไม่ตายจะใส่ยาพิษไว้ที่ต้นคำและปลายคำหมากที่เขาจะกิน อีกตนแย้งว่าถ้าเขาปลิดต้นและปลายคำหมากทิ้งเขาจะไม่ตาย ถ้ายังไม่ตายจะใส่ยาพิษไว้ที่หัวและปลายยาสูบของเขา อีกตนแย้งว่าถ้าเขาหักหัวและปลายทิ้งเขาจะไม่ตาย ถ้ายังไม่ตายในระหว่างทางที่เขาหยุดพักที่จุดพักในป่าจะปลอมตัวเป็นงูไปกัดเขาให้ตาย อีกตนแย้งว่าถ้าเขาไม่หยุดพักและเดินทางเรียบตลองไปก็ไม่ตาย ถ้างั้นก็เมื่อใหล้ถึงหมู่บ้านจะปลอมตัวเป็นหนอนไชให้ตาบอด กลับหมู่บ้านไม่ได้แล้วจะฆ่าเขา อีกตนแย้งว่าถ้าเขาปัดหนอนด้วยมือและเป่าทิ้งเขาจะไม่ตาย งั้นเมื่อเขากลับถึงบ้านจะทำให้เขาตกบันไดตาย อีกตนแย้งว่าถ้าเขาขึ้นบันไดอย่างรวดเร็วเขาจะไม่ตาย งั้นถ้าเขาขึ้นบ้านไปแล้วจะปลอมเป็นเข็มเล่มเมื่อเขานั่งเขาจะตาย อีกตนแย้งว่าถ้าเขาดูก่อนนั่งเขาจะไม่ตาย ถ้างั้นตอนเขานอนจะปลอมเป็นยุงไปสูบเลือดเขาจนตาย อีกตนแย้งว่าถ้าเขากางมุ้งเขาจะไม่ตาย บรรดาผีจึงสรุปว่าถ้าทำขนาดนั้นแล้วเขายังไม่ตายก็แสดงว่าเขาเป็นผู้มีบุญ ให้เลิกพยายาม เมื่ออ่ากี่ได้ยินพวกผีคุยกันก็นอนหลับต่อไปไม่ได้ รุ่งเช้าเมื่อเศรษฐีตื่นขึ้น อ่ากี่และเศรษฐีก็ได้ออกเดินทาง ทั้งสองก็ได้พบกับอุปสรรคตามที่ผีวางแผนกันไว้เมื่อคืน แต่อ่ากี่ก็ได้หาทางแก้ไขตามที่ฟังผีอีกตนแย้ง เรื่องราวทั้งหมดได้สร้างความประหลาดใจแก่เศรษฐีและได้ถามอ่ากี่ว่าเป็นเพราะอะไร อ่ากี่ได้ตอบว่าเป็นเพราะ “เรื่องเล่าประหลาดที่เศรษฐีจะเล่า” เศรษฐีจึงเกิดความสงสัย เมื่อทั้งคู่ได้เดินทางมาถึงใต้ต้นไทรแห่งหนึ่ง อ่ากี่จึงได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เศรษฐีฟังว่ามีบรรดาผีมารอฟังเรื่องราวของเขาแล้วไม่ได้ฟัง จึงเกิดเรื่องราวทั้งหมดขึ้น เป็นที่มาของนิสัยของชาวปะหล่องว่า เมื่อหยุดพักใต้ต้นไม้จะต้องแหงนมองบนต้นไม้ก่อน เวลาข้ามสะพานให้ข้ามอย่างรวดเร็ว เวลาเข้าป่าต้องสวมหมวก เวลาดื่มน้ำให้ใช้ขันหรือแก้ว เวลาเดินทางให้เดินทางเรียบคลองหรือริมแม่น้ำ อีกทั้งให้ปัดหนอนที่เข้าตาด้วยมือหรือเป่าด้วยปาก เวลาขึ้นบ้านต้องดูบันไดดีๆและขึ้นอย่างรวดเร็ว ต้องดูให้ดีก่อนนั่งและให้กางมุ้งเวลานอน

• คำสำคัญ :

• พฤติกรรมของชาวปะหล่อง

• ตัวละคร :

• ต่าอาบูม, อ่ากี่, ผี

• คำสอนในนิทาน :

• การระมัดระวังตน, ความไม่ประมาท

• กลุ่มชาติพันธุ์ :

• ปะหล่อง

• อนุภาค : พฤติกรรมของชาวปะหล่องในการดำเนินชีวิตอย่างระมัดระวัง
  • พฤติกรรม :ความระแวดระวังภัย
  • เรื่องราว :
  • วัตถุ :

• สถานที่ :

• ความสัมพันธ์ :
  • เวอร์ชั่น :
  • รวมนิทานหลายเรื่อง :
  • ถูกรวมไว้ในหนังสือเล่มอื่น :ပလောင်ပုံပြင်များ ဒုတိယတွဲ
  • เนื้อหาเหมือนกับนิทาน :
  • เนื้อหาเหมือนกันนิทาน(เรื่องเดียวกัน) แต่อยู่ในรูปแบบอื่น :
  • นิทานที่มีเนื้อหาสัมพันธ์กับนิทานเรื่องอื่น :

• ประเทศ :

• MM

• ภาษา :

• MM

• ประเภทเนื้อหา :

• TEXT

• ประเภท :

• TEXT

• ปีที่เผยแพร่ :

• ลิขสิทธิ์ :

• ประเภทนิทาน :

• นิทานอธิบายเหตุ