• รหัส :

• MM0048

• ผู้แต่ง :

• လူထုဦးလှ

เรื่องย่อ :

นานมาแล้วมีกษัตริย์องค์หนึ่ง ชื่อสุทนราชา มีลูกสาวอยู่ 7 คน ลูกสาวทั้ง 6 คนได้แต่งงานกับบรรดาเศรษฐีเจ้าชายของเมืองต่างๆไปหมดแล้ว เหลือลูกสาวคนเล็กอยู่หนึ่งคน เนื่องจากลูกสาวคนเล็กของสุทนราชามีรูปร่างหน้าตาที่สวยงาม จึงมีเจ้าชายและบรรดาเศรษฐีจากเมืองต่างๆ ส่งของขวัญบรรณาการมาให้เป็นระยะ สุทนราชาจึงคิดว่าหากตนรับของขวัญของเจ้าชายคนใดคนหนึ่งแล้วให้เป็นลูกเขย ก็จะเกิดความเดือดร้อนทางด้านศึกสงคราม ฏษัตริย์สุทนราชาได้คิดวิธีหาตัวลูกเขย โดยการให้ผู้ที่อยากได้ลูกสาวของคนเป็นภรรยาต้องมาเล่าเรื่องที่ตนไม่เคยได้รู้ โดยไม่เกี่ยงว่าคนๆนั้นจะเป็นคนจนหรือคนรวย บรรดาเจ้าชาย พราหมณ์ เศรษฐี ไม่เว้นแต่คนจนจากเมืองต่างๆ เมื่อได้ทราบข่าวก็ได้เตรียมเรื่องราวและเดินทางว่าเล่าเรื่องให้กษัตริย์ฟัง แต่ก็ไม่มีใครสามารถเล่าเรื่องที่กษัตริย์ไม่เคยรู้ได้ ไม่ว่าจะเล่าเรื่องที่เพ้อฝันก็ตาม วันหนึ่งก็ได้มีหัตถกรซึ่งมีอาชีพสานตะกร้า กระบุงขาย ได้ยินข่าวที่กษัตริย์ประกาศหาตัวลูกเขย จึงมีความอยากได้ในตัวเจ้าหญิงและได้เดินทางไปเล่าเรื่องให้กษัตริย์สุทนราชาฟังพร้อมกับได้แบกกระบุงใบใหญ่ที่เขาสานขึ้นไว้ด้านหลัง เขาได้เล่าว่าในสมัยทวดของเขา ได้ให้ทวดของกษัตริย์ยืมทรัพย์เป็นเงิน ทอง และแก้วแหวนทับทิม อย่างละ 7 กระบุง ขนาดเท่าที่เขานำมา โดยเล่าอีกว่า รุ่นหลานเหลนน้องเป็นคนใช้ทรัพย์สมบัติที่ยืมมาหล่านั้น และได้ถามว่ากษัตริย์คงรู้เรื่องนี้ดี กษัตริย์ได้ปฎิเสธว่าตนไม่รู้เรื่องนี้ หัตถกรหนุ่มจึงได้ที พูดกับกษัตริย์ว่าเขาต้องยกลูกสาวให้ตนตามที่ประกาศไว้ เหล่าบรรดาผู้คนเห็นดังนั้นต่างก็เห็นด้วยกับหัตถกรจึงได้ทูลต่อกษัตริย์ให้ทำตามที่ประกาศไว้ กษัตริย์สุทนราชาก็ได้ครุ่นคิดว่าหากตนยกลูกสาวให้หัตถกรคนจนก็จะไม่มีปัญหาเรื่องศึกสงครามแล้วก็ได้จบงานแต่งานให้กับหัตถกรและลูกสาว อยู่มาวันหนึ่งด้วยความเป็นคนโลภมากของกษัตริย์สุทนราชา เขาได้เห็นบรรดาลูกเขยคนโตทั้ง 6 คนทำการค้ากับต่างเมืองได้เงินทองมากมาย ผิดกับลูกเขยคนเล็กที่ไม่ทำอะไรเลย จึงได้เรียกลูกสาวคนเล็กของตนเข้าไปพูดคุยเพื่อที่จะให้หัตถกรหนุ่มทำมาหากินอย่างบรรดาลูกเขยคนอื่นๆ ลูกสาวก็ได้พูดกับผู้เป็นบิดาว่าเนื่องจากพี่เขยคนอื่นๆเป็นคนมีฐานะจึงไม่ยากที่จะทำการค้า แต่สามีของตนเป็นคนยากจนไม่มีเงินลงทุน จึงได้ขอเงินจากบริจาคจำนวนหนึ่งมาลงทุน เมื่อกลับถึงบ้านเจ้าหญิงก็ได้นำเงินมาให้แก่หัตถกรพร้อมบอกว่าผู้เป็นบิดาอยากให้เขาทำมาหากินเท่าที่จะทำได้ แต่หัตถกรตอบว่าเขาไม่ได้สนใจในการค้าขาย แต่อยากทำการเพาะปลูกมากกว่า จึงได้นำเงินไปซื้อเมล็ดพันธุ์พืชผักต่างๆ และได้ขออาศัยเรือบรรดาพี่เขยที่จะไปค้าขายยังต่างเมืองเพื่อหาพื้นที่ที่เหมาะสมในการเพาะปลูก เรือได้แล่นผ่านเกาะแห่งหนึ่งที่มีขนาดใหญ่จนสุดลูกหูลูกตา เขาได้บอกให้บรรดาพี่เขยปล่อยเขาลงที่เกาะนั้นและได้บอกให้แวะรับตอนที่พวกเขากลับจากการค้าขาย หัตถกรหนุ่มได้ทำการเพาะปลูกจนได้ผลผลิตเต็มที่ แต่ก็ได้มีฝูงนกแก้ว 500 ตัว มากัดกินและทำลายพืชผล เขาได้โกรธมากจึงได้วางกับดักเพื่อป้องกันนกแก้วมาทำลายผลผลิต วันหนึ่งพญานกแก้วก็ได้มาติดกับดัก พญานกแก้วได้เจรจาต่อรองกับหัตถกรหนุ่มว่าหากปล่อยตนไปจะให้ทรัพย์สมบัติที่มีค่ามหาศาลในเมืองมนุษย์ หัตถกรหนุ่มไม่เชื่อ พญานกแก้วจึงได้เรียกบรรดานกแก้วอีก 500 ตัวมาและสั่งให้ไปคาบก้อนทับทิมที่ถ้ำที่อยู่อาศัยมาให้หัตถกรหนุ่มคนละก้อน เมื่อนกแก้วได้นำนกแก้วมาให้เขาแล้ว เขาก็ได้หาวิธีที่จะนำบรรทับทิมทั้ง 500 ก้อนกลับไปอย่างปลอดภัย จึงได้ไปนำขี้วัวมาแล้วยัดทับทิมซ่อนไว้ให้ขี้วัวแล้วตากให้แห้ง แต่ก็ไม่ได้ใส่ทับทิมไว้ในขี้วัวทุกก้อน แต่จะทำสัญลักษณ์ไว้ที่ก้อนที่มีทับทิมอยู่ จากนั้นได้เก็บขี้วัวใส่ชะลอมที่ตนสานไว้ และก็ได้พบกับเรือของพี่เขยที่กลับจากการค้าขาย ระหว่างทางด้วยระยะเวลาหลายวันบรรดาพี่เคยจึงได้ขอขี้วัวบางส่วนเพื่อไปทำฟืนเพื่อหุงหาอาหาร และสัญญาว่าจะคืนให้เมื่อกลับถึงเมือง เมื่อกลับถึงเมืองบรรดาพี่เขยก็ได้นำของขวัญที่ได้จากการค้าขายมาให้แก่ภรรยาของตน แต่หัตถกรก็มีเพียงขี้วัวกลับมา เขาและภรรยาได้ถูกบรรดาพี่สาวของเจ้าหญิงดูถูกมากมาย เมื่อเดินทางกลับถึงบ้านหัตถถรก็ได้มอบก้อนขี้วัวให้ภรรยาพร้อมทั้งให้หักเอาก้อนทับทิมออกมา ทั้งสองจึงตกลงกันว่าจะนำก้อนทับทิมทั้งหมดไปถวายแก่กษัตริย์สุทนราชา เมื่อถึงวังบรรดาลูกเขยทั้ง 6 ก็ได้รวมตัวกันเพื่อมอบของขวัญให้แก่กษัตริย์ แต่หัตถกรกลับมีก้อนขี้วัวมาฝาก ด้วยความอายกษัตริย์จึงปาก้อนขี้วัวใส่เจ้าหญิง แต่ไปโดนพื้นจนแตกออกมาเห็นทับทิม บรรดาพี่เขยเห็นแบบนั้นก็แน่นิ่งไปพราะไม่รู้จะใช้หนี้ให้หัตถกรยังไง ส่วนกษัตริย์ก็ได้เกิดความละอายและหวังจะยกราชบัลลังก์ให้กับหัตถกร จึงประกาศให้ตำแหน่งอุปราชแก่หัตถกรหนุ่มผู้ที่มีสติปัญญาดีและร่ำรวยสมบัติ แต่หัตถกรหนุ่มไม่สนใจขอกลับไปทำเกษตรกรรมที่เกาะนกแก้วและให้ตำแหน่งอุปราชแก่บรรดาพี่เขยทั้ง 6 เมื่อกษัตริย์ได้สวรรคตบรรดาพี่น้องและพี่เขยของเจ้าหญิงก็ได้ต่างฆ่าฟันกันเพื่อแย่งบัลลังค์จนตายหมดสิ้น หัตถกรกับเจ้าหญิงรู้ข่าวก็เดินทางกลับเมือง ขึ้นครองราชย์และเป็นกษัตริย์ที่ร่ำรวยคนหนึงในชมภูทวีปจากสมบัติที่ได้มาจากพญานกแก้ว

• คำสำคัญ :

• หัตถกร, สานตะกร้า, ความฉลาด, ความเพียงพอ

• ตัวละคร :

• หัตถกร,สุทนราชา,ลูกเขย

• คำสอนในนิทาน :

• ความฉลาด, ความพอเพียง

• กลุ่มชาติพันธุ์ :

• ไทใหญ่

• อนุภาค :
  • พฤติกรรม :สติปัญญาพาตัวรอด
  • เรื่องราว :
  • วัตถุ :พญานกแก้ว

• สถานที่ :

• ความสัมพันธ์ :
  • เวอร์ชั่น :
  • รวมนิทานหลายเรื่อง :
  • ถูกรวมไว้ในหนังสือเล่มอื่น :ပလောင်ပုံပြင်များ တတိယတွဲ
  • เนื้อหาเหมือนกับนิทาน :
  • เนื้อหาเหมือนกันนิทาน(เรื่องเดียวกัน) แต่อยู่ในรูปแบบอื่น :
  • นิทานที่มีเนื้อหาสัมพันธ์กับนิทานเรื่องอื่น :

• ประเทศ :

• MM

• ภาษา :

• MM

• ประเภทเนื้อหา :

• TEXT

• ประเภท :

• TEXT

• ปีที่เผยแพร่ :

• ลิขสิทธิ์ :

• ประเภทนิทาน :

• นิทานมหัศจรรย์