MM0051
လူထုဦးလှ
นานมาแล้วมีคนแปลกอยู่ 2 คน คนหนึ่งเรียกตัวเองว่าว่า คนเจ้าเล่ห์ อีกคนเรียกตัวเองว่า คนฉลาด ทั้งคู่ได้อาศัยอยู่คนละหมู่บ้าน วันหนึ่งทั้งคู่ก็ได้พบกันที่ตลาด โดยได้คนขายเกลือตกลงว่าจะขายเกลือ ให้ได้ทั้งหมด 5 กระสอบ ส่วนพ่อค้ามีดก็ได้ ทั้งหมดในคราวเดียว 5 เล่ม เมื่อมีคนมาถามซื้อพ่อค้ามีดก็ได้เอามีดชั้นดีออกมาจากฝัก แต่พอคนขอซื้อทีละเล่มก็ไม่ขายจะขายทีเดียวทั้ง 5 เล่ม ส่วนพ่อค้าเกลือก็เหมือนกันเขาได้นำเกลือออกมาให้ดูว่าเป็นเกลือชั้นดี แต่ก็จะขายทีเดียวทั้ง 5 ถุง จนเวลาผ่านไปจนถึงเวลาตลาดวาย ทั้งคู่ก็ได้ตกลงกันว่าจะเอาเหลือและดาบมาแลกกัน เมื่อทั้งคู่กลับบ้านไปพ่อค้ามีดก็พบว่ามีเกลืออยุ่เพียงกระสอบเดียวที่เหลือเป็นทราย ส่วนพ่อค้าเกลือก็ได้มีดแค่เล่มเดียวที่เหลือเป็นไม้ ทั้งสองจึงคิดว่าวันที่มีตลาดจะไปสั่งสอนอีกฝ่ายให้ได้ วันที่มีตลาดทั้งคู่ก็ได้พบกันและต่างต่อว่ากันว่าต่างฝ่ายต่างหลอกลวงกัน และทั้งคู่ก็ได้ตกลงเป็นเพื่อนกันและแนะนำตัวเอง พ่อค้าเกลือแนะนำตัวเองว่ามีชื่อว่าเป็นคนฉลาด ส่วนพ่อค้ามีดก็ได้แนะนำตัวว่าตัวเองมีชื่อว่าคนเจ้าเล่ห์ ทั้งคู่จึงได้ตกลงว่าจะทำอะไรร่วมกัน ทั้งสองได้ซื้อจอบหนึ่งด้ามได้ออกเดินทางไปยังต่างเมือง และได้ไปขออาศัยที่บ้านเศรษฐีคนหนึ่ง โดยได้แนะนำตัวว่าพวกเขาเป็นนักขุดทองเดินทางมาพร้อมจอบที่มักจะขุดเจอทองอยู่เสมอ ขอพักอาศัยเนื่องจากกลัวขโมยมาขโมยจอบของเขาไป เศรษฐีก็ได้ตกลงให้พัก เมื่อถึงเวลากลางคืนทั้งสองก็ได้ เอาเศษทองมาฝั่งไว้ในพื้นดินสามสี่ที่ รุ่งเช้าด้วยความสงสัย ก่อนทั้งคู่เดินทาง ด้วยความโลภเศรษฐีก็อยากเห็นสรรพคุณของจอบสักครั้ง จึงได้ขอให้คนเจ้าเล่ห์กับคนฉลาดก็ได้นำจอบไปขุดที่ที่ตัวเองฝังทองไว้ เศรษฐีเห็นดังนั้นก็ขอซื้อจอบ ทั้งสองทำท่าจะไม่ขาย สุดท้ายก็ได้ขายจอบไป พร้อมทั้งขอม้าของเศรษฐีไปด้วยเพื่อให้เศรษฐีตามไม่ทัน เศรษฐีได้นำจอบมาขุดก็ไม่เจอทองจึงโมโห เพราะจะตามไปม้าก็ไม่อยู่ จึงขว้างจอบไปถูกผู้หญิงท้องแก่หัวแตก ผู้หญิงคนนั้นจึงไปฟ้องเจ้าเมืองและได้รับโทษ ทั้งสองก็ได้ขี่ม้าไปยังอีกเมืองหนึ่ง ก็ได้ไปขอพักที่บ้านของเศรษฐี ตกกลางคืนก็ได้ทำทีลงมาฉี่และฝั่งเศษทองไว้ในขี้ม้า รุ่งเช้าก็ได้ทำทีนำขี้ม้ามาละลายในขันน้ำหาเศษทองที่ตนฝังไว้ เศรษฐีได้เห็นดังนั้นก็เกิดความโลภและขอซื้อม้าตัวนั้น ทั้งคู่จึงขอแลกม้าด้วยทับทิมสามก้อน และเดินทางจากไป เมื่อเศรษฐีรู้ความจริงก็โกรธ ได้ขี่ม้าตัวนั้นกะว่าจะให้ม้านั้นเหนื่อยตาย ก็ได้ไปชนเด็กตายและโดนลงโทษปรับเป็นเงิน 300 อัฐ ทั้งสองก็ได้เดินทางต่อและได้พยายามแบ่งทับทิมให้ลงตัว แต่ก็ไม่ลงตัวสักทีเพราะเกินมาหนึ่งก้อน จึงได้ตกลงกันว่าจะผลัดกันเก็บไว้ ทั้งคู่ก็ได้ผลัดกันหาทางที่จะขโมยทับทิมจากอีกฝ่าย โดยแกล้งทำทีว่าตายบ้างป่วยบ้าง แต่อีกฝ่ายก็รู้ทันกันตลอด จนได้มาหยุดที่ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ก็ได้มีเทพารักษ์ออกมาปรากฏตัวและได้ตกลงจะแบ่งโดยทับทิมให้ทั้งสอง โดยจะให้ทับทิมทั้งแก่ทั้งสองคนละเม็ด และเทพารักษ์ขอค่าแบ่งหนึ่งเม็ด ทั้งคู่ก็ดีใจว่าสามารถแบ่งทับทิมได้ลงตัว
คนฉลาด, คนเจ้าเล่ห์, คนโง่
คนฉลาด, คนเจ้าเล่ห์
คนโง่แล้วอวดฉลาด, เหนือฟ้ายังมีฟ้า
MM
MM
TEXT
TEXT
นิิทานอื่นๆ