• รหัส :

• MM0055

• ผู้แต่ง :

• လူထုဦးလှ

เรื่องย่อ :

นานมาแล้วได้มีหมอผีมีชื่อคนหนึ่ง มีวิชาแกร่งกล้า ได้คอยปกป้องภัยอันตรายจากภูติผีวิญญาน ให้คนในหมู่บ้านอยู่เรื่อยมา หมอผีไม่มีครอบครัว วันหนึ่งหมอผีได้พบเด็กชายกำพร้าจึงได้เก็บมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม นับแต่นั้นเขาก็ได้เลี้ยงดูเด็กคนนั้นด้วยความรักความเมตตา ด้วยความกลัวว่าเด็กน้อยจะลำบากจึงไม่ได้สั่งให้ทำงานอะไร และไม่มีความรู้ความสามารถจะทำมาหากินอะไรได้ จนลูกบุญธรรมอายุได้ 20 ปี หมอผีก็ได้เรียกลูกชายบอกให้หาภรรยาเพื่ออยู่กินกัน ลูกบุญธรรมก็ได้ทำตาม เขาก็ได้รักใครชอบพอกับหญิงสาวคนหนึ่งที่มีฐานะยากจน เมื่อทั้งคู่ตกลงแต่งงานกันหมอผีก็ได้สร้างบ้านให้อยู่แยกจากบ้านของตน ด้วยความที่ลูกชายของเขาทำงานทำการอะไรเป็น ทั้งสองสามีภรรยาก็ได้ขอความช่วยเหลือจากหมอผีเรื่อยมา หมอผีก็ได้เลี้ยงดูทั้งคู่ด้วยความเต็มใจ จนกระทั่งภรรยาของลูกบุญธรรมได้ตั้งท้อง เขาก็ได้มาแจ้งพ่อของตน เมื่อใกล้คลอดหมอผีได้สั่งว่า เมื่อคลอดลูกออกมาแล้ว ให้เอาไปฝังที่จอมปลวกหลังบ้านในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ แม้จะเสียใจเพียงใดลูกบุญธรรมก้ได้ทำตามที่หมอผีบอก ด้วยเห็นว่าหมอผีเป็นผู้มีพระคุณต่อตนและภรรยา ไม่นานภรรยาของเขาก็ตั้งท้องอีก หมอผีก็ได้สั่งให้ทำแบบเดิมจนกระทั่งทำแบบนั้นไปแล้วสี่คน สองสามีภรรยาก็ได้เกิดทนไม่ไหวคิดจะไม่ทำตามที่หมอผีบอก ด้วยความที่หมอผีมีวิชาแกร่งกล้าก็ได้รู้เรื่องเข้า และได้เรียกสองสามีภรรยาไปพบ พร้อมบอกว่าตนมีความจำเป็นต้องสั่งให้ทำแบบนี้ พร้อมได้ให้หมากแก่ทั้งคู่คนละคำแล้วให้เดินไปข้างๆจอมปลวกหลังบ้าน เคี้ยวหมากแล้วลองฟังข้างๆจอมปลวก ทั้งสองสามีภรรยาก็ได้ทำตามที่หมอผีสั่ง เมื่อไปถึงจอมปลวกก็ได้ยินเสียงเด็กพูดว่าพวกตนสี่พี่น้องกะจะมาทำลายชีวิตของหมอผีและลูกบุญธรรม แต่ด้วยความที่หมอผีรู้เข้าก็เลยไม่สำเร็จ ทั้งสองจึงได้รู้ว่าลูกๆของเขาเป็นผีปลอมตัวมาเกิดและได้สำนึกในบุญคุณของหมอผี วันหนึ่งหมอผีก็ได้ให้ลูกบุญธรรมของตนเก็บใบไม้ที่ใต้ต้นไทรผี ลูกบุญธรรมก็ได้ไปทำตามที่พ่อสั่ง โดยหมอผีบอกว่าตนจะมารอที่บ้านเป็นเพื่อนลูกสะใภ้ของตน รอไปสักระยะหนึ่ง ผู้เป็นลูกสะใภ้ก็ง่วงจึงขอไปนอนก่อน เวลาผ่านไปอีกสักพักหมอผีที่อยู่นอกบ้านถูกยุงกัดก็เลยตามไปนอนในมุ้งและหลับไป เมื่อลูกบุญธรรมกลับมาในเวลารุ่งสาง ไม่เห็นใครอยู่ก็ได้ขึ้นไปบนบ้านพบพ่อและภรรยาขอตนนอนอยู่ในมุ้งเดียวกันก็คิดว่าพ่อและภรรยาของตนแอบมีอะไรกัน ด้วยความโกรธจึงหยิบดาบขึ้นมากะจะฟันทั้งคู่ให้ตาย แต่ภาพที่หมอผีคอยเฝ้าเลี้ยงเขาด้วยความรักความเมตตา ตั้งแต่เด็กจนปัจจุบันก็ได้ผุดขึ้นมา ทำให้เขาสำนึกในบุญคุณของพ่อ เก็บดาบแล้วไปนั่งร้องไห้ที่หน้าบ้านด้วยความเศร้าโศกเสียใจจนเผลอหลับไป เมื่อภรรยาตื่นมาก็ได้มาปลุกสามีที่นั่งหลับอยู่ตรงบันได เมื่อตื่นขึ้นก็ได้ต่อว่าภรรยาว่าได้หักหลังตน แต่ภรรยาก็ได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังพร้อมกับบอกว่าหากยังง่วงนอนอยู่ก็ให้เข้าไปนอนในมุ้งกับพ่อก็ได้ ลูกบุญธรรมก็ได้สำนึกผิด เข้าไปในมุ้งเพื่อปลุกพ่อ ปลุกอย่างไรพ่อก็ไม่ตื่น จนเขาเปิดผ้าห่มมาก็ตกใจ พบว่าพ่อของเขาได้ตายแล้วกลายเป็นก้อนทองอยู่บนที่นอน นิทานเรื่องนี้ได้แสดงให้เห็นถึงความรักความเมตตาของหมอผีที่รักคนอื่นเหมือนลูกของตนเอง แม้กระทั่งก่อนตายก็ได้ใช้วิชาอาคมของตนทั้งก้อนทองไว้ให้ลูกชายไว้ใช้ แล้วหากว่าผู้เป็นลูกบุญธณรมและลูกสะใภ้ไม่รู้บุญคุรของหมอผีก็อาจจะถูกภูติผีฆ่าตาย หรือฆ่าหมอผีตายแล้วอดได้ก้อนทอง เพราะเหตุนี้ชาวไทใหญ่จึงมักสอนเด็กๆว่าผู้ที่มีความกตัญญูรู้คุณคนมักจะอยู่อย่างมีความสุขเสมอ

• คำสำคัญ :

• ความกตัญญูรู้คุณ

• ตัวละคร :

• หมอผี

• คำสอนในนิทาน :

• ความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณทำให้รอดพ้นจากอันตราย

• กลุ่มชาติพันธุ์ :

• ไทใหญ่

• อนุภาค :
  • พฤติกรรม :ความกตัญญูรู้คุณ
  • เรื่องราว :
  • วัตถุ :

• สถานที่ :

• ความสัมพันธ์ :
  • เวอร์ชั่น :
  • รวมนิทานหลายเรื่อง :
  • ถูกรวมไว้ในหนังสือเล่มอื่น :ပလောင်ပုံပြင်များ တတိယတွဲ
  • เนื้อหาเหมือนกับนิทาน :
  • เนื้อหาเหมือนกันนิทาน(เรื่องเดียวกัน) แต่อยู่ในรูปแบบอื่น :
  • นิทานที่มีเนื้อหาสัมพันธ์กับนิทานเรื่องอื่น :

• ประเทศ :

• MM

• ภาษา :

• MM

• ประเภทเนื้อหา :

• TEXT

• ประเภท :

• TEXT

• ปีที่เผยแพร่ :

• ลิขสิทธิ์ :

• ประเภทนิทาน :

• นิิทานอื่นๆ