MM0056
လူထုဦးလှ
ณ เมืองเชียงตุงในสมัยก่อน ตำแหน่งกษัตริย์ได้ว่างลงเนื่องจากไม่มีผู้สืบทอด บรรดาขุนนางได้รอผู้ที่มีความเหมาะสมที่มาเป็นกษัตริย์ต่อไป ไม่ไกลจากเมืองพาราณสีก็ได้มีหนุ่มเลี้ยงวัวผู้หนึ่ง มักจะมาเลี้ยงวัวที่ทุ่งหญ้าแล้วมักจะนำเศษอาหารที่ตนกินเหลือเลี้ยงเหล่ากาที่อยู่แถวนั้นเป็นประจำ เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณ หัวหน้าของฝูงกาก็ถามเด็กหนุ่มเลี้ยงวัวว่าอยากเป็นกษัตริย์หรือไม่ เพราะมีเมืองที่ตำแหน่งกษัตริย์ว่างอยู่ ถ้าอยากก็ให้สานตะกร้าที่มีขนาดเท่าที่ตนจะสามารถเข้าไปนั่งได้ขึ้นมา เด็กหนุ่มก็ได้ตอบรับและสานตะกร้าเท่าตัวเขาขึ้นมา เมื่อสานตะกร้าเสร็จ เด็กหนุ่มก็ได้ขึ้นไปนั่งในตะกร้าแล้วฝูงกาก็ได้พาตัวเขาพร้อมตะกร้านั้นบินไปยังเมืองเชียงตุงในสมัยก่อนและวางตัวเขาลงบนแท่นบัลลังก์ เหล่าขุนนางเมื่อเห็นดังนั้นก็เห็นว่าเป็นปาฏิหารย์คิดว่าเด็กหนุ่มเลี้ยงวัวเป็นผู้ที่มีความเหมาะสมที่จะเป็นกษัตริย์ จึงได้แต่งตั้งเด็กหนุ่มนั้นขึ้นเป็นกษัตริย์ และมีชื่อว่า “พญากาให้” เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณพญากาให้ก็ได้ฆ่าวัว 10 ตัว ควาย 10 ตัวต่อวันเพื่อเลี้ยงพวกกาเป็นอาหารตอบแทน และได้ลดลงเรื่อยๆ จนให้เพียงเศษอาหารเล็กน้อยนั้น กษัตริย์กาเห็นดังนั้นก็ทราบว่าพญากาให้เป็นคนไม่มีสัจจะ วันหนึ่งจึงได้พูดกับพญากาไห้ว่ามีตำแหน่งกษัตริย์ว่างที่เมืองใหญ่กว่านี้ ให้เอาตัวนั่งในตะกร้าแล้วจะพาบินไป ด้วยความโลภพญากาให้ก็นั่งในตะกร้า ฝูงกาก็ได้พาพญากาให้บินข้ามมหาสมุทรและทิ้งเขาไว้ที่เกาะกลางทะเล จนทำให้เขาอดอาหารตายไปในที่สุด
ความอกตัญญู,
พญากาให้, กษัตริย์กา
ความอกตัญญู, ความโลภ
เชียงตุง
MM
MM
TEXT
TEXT
นิิทานอื่นๆ