TH0003
-
กะตำป๋า(ศรีธนญชัย) เป็นบุตรคนที่สองของแม่หม้ายที่ส่งมาแกล้งพระ และได้อยู่กับพระ วันหนึ่งพระสั่งให้เอาผ้าไปซัก กะต่ำป๋าซักเสร็จแล้วไปตากที่กองทราย เมื่อมีหมาตัวหนึ่งผ่านมา กะต่ำป๋าก็นำน้ำตาลอ้อยกับงาดำมาผสมกันแล้วปั้นเป็นก้อนกลม เอาไปวางบนผ้าที่ตากไว้ พระนึกว่าเป็นขี้หมาจึงดุกะต่ำป๋า และบังคับให้กินน้ำตาลอ้อย กะต่ำป๋ากินอย่างเอร็ดอร่อย พระอยากกินบ้าง เมื่อลองชิมแล้วจึงบอกกะต่ำป๋าว่าว้นรุ่งขึ้นถ้าหมามาอีกให้เก็บขี้หมามาให้กินอีก พอวันรุ่งขึ้นกะต่ำป๋าจึงเก็บขี้หมาของจริงมาให้ ต่อมาอีกวันหนึ่ง พระมีธุระไปในเมือง จึงสั่งกะตำป๋าว่า "ถ้าใครมาเคาะประตู ให้บอกว่าพระท่านไม่ให้เปิด" ตกดึกพระกลับมาจากธุระในเมือง และเคาะประตูให้กะตำป๋าเปิดประตู กะตำป๋าก็ไม่ยอมเปิดประตูเพราะบอกว่า หลวงพี่ไม่ให้เปิด ทำให้พระต้องนอนอยู่นอกกุฏิ หลายปีต่อมา กะตำป๋าอายุมากขึ้น เรียนอะไรก็ไม่สำเร็จ วันหนึ่งก็ไปหาพระแล้วบอกว่าตนจะไปขายเกลือ พระขอไปด้วย เพราะอยากเห็นบ้านเมืองอื่น พระมีม้าอยู่ตัวหนึ่ง กะตำป๋ารู้ว่าพระจะขี่ม้าไป จึงแกล้งไปเอาหมามุ่ยมาเคาะใส่อานม้า และหาบเกลือตามไป พระก็คันไปตลอดทางจึงอาสาขอแลกที่จะหาบเกลือแทนแล้วให้กะตำป๋าขี้ม้าแทน กะตำป๋าจึงรีบขี่ม้าไปอย่างรวดเร็ว ส่วนพระพอหาบเกลือหนัก จึงเอาเกลือไปทิ้งน้ำ แล้วหลอกกะตำป๋าว่าเอาเกลือไปซ่อนใต้น้ำ กะตำป๋าจึงชวนไปงมหาเกลือ ทำให้เงี่ยงปลาดุกตำมือพระ พระจึงให้กะตำป๋าหามพระกลับวัด กะตำป๋าจึงปีนขึ้นบนเขา แล้วกลิ้งหินลงมา พระตกใจจึงวิ่งหนีกลับวัดเอง หลังจากนั้นกะตำป๋าก็นำปลาดุกมาปิ้งกิน พระขอให้แบ่งให้ตนกินด้วย กะตำป๋ากินจนหมด แล้วบอกว่าแมลงวันกินหมด จึงบอกพระว่าถ้าแมลงวันมาเกาะที่ใคร ให้อีกฝ่ายเอาตะแกรงตบแมลงวัน พอแมลงวันเกาะที่กะตำป๋า พระก็ใช้ตะแกรงตี แมลงวันจึงหนีไปเกาะที่ศีรษะพระ พระก็บอกว่าให้ตีเลย กะตำป๋าก็ใช้ฆ้อนตีหน้าผากพระจนพระถึงแก่ความตาย
ปู่, ค่ำตุ๊
กะตำป๋า, ศรีธนญชัย, พระ, ตุ๊
-
-
TH
TH
TEXT
TEXT
-
-
นิทานตลก