TH0016
ตำนานของเมืองโยนก หรือสิงหนวัติ บอกเล่าถึงการเดินทางเข้ามารุกรานเมืองสิงหนวัติของพญาขอมดำ และขับไล่พระเจ้าพัง แห่งเมืองโยนกนครให้ไปอาศัยอยู่ที่เวียงสี่ดวง (บ้านเวียงแก้ว อ.เชียงแสนในปัจจุบัน) และให้พระเจ้าพังและชาวบ้านต้องคอยส่งส่วยให้พญาขอมดำเป็นประจำ ต่อมามีสามเณรรูปหนึ่งได้เดินทางมาบิณฑบาตผ่านเมืองโยนกนคร และถูกพญาขอมดำดูถูกเหยียดหยามพุทธศาสนา ทำให้สามเณรรูปนั้นต้องการสั่งสอนพญาขอมดำ โดยอธิษฐานขอให้ตนเองตายไปเกิดในครรภ์ของมเหสีแห่งพระเจ้าพัง และมีรูปโฉมงดงาม ตลอดจนมีความเก่งกล้าในอาวุธทั้งปวง ให้สามารถมาประกาศอิสรภาพจากพญาขอมดำได้ซึ่งกาลต่อมาสามเณรได้มาเกิดเป็นพระเจ้าพรหมมหาราช และมีรูปโฉมและความสามารถเก่งกาจ เมื่ออายุได้ 13 ปี สามารถจับช้างเผือก 3 ตัว ซึ่งช้างเผือกดังกล่าวได้จำแลงตนมาในรูปของงู แต่พระเจ้าพรหมมหาราชสามารถรับรู้และจับช้างเผือกได้ (ซึ่งเป็นที่มาของตำนานช้างงูที่เมืองเชียงแสนในปัจจุบัน) เมื่ออายุได้ 16 ปีก็สามารถรบชนะและประกาศอิสรภาพจากขอมดำ และขับไล่ขอมดำลงไปจนถึงเมืองละโว้ และบางส่วนได้หลบหนีไปจนถึงเมืองอินทปัตถ์นคร (นครวัดในปัจจุบัน)
ตำนานสิงหนวัติ, พญาช้างงู, เชียงแสน,ตำนานโยนก, ช้างเผือกแก้วพานคำ
พระเจ้าพรหมมหาราช, พญาช้างงู, พญาขอมดำ, พระเจ้าพัง
ความมานะพยายาม, ความอุตสาหะ, ความรักชาติ
ขอม
โยนกนคร, เชียงแสน, อาณาจักรสิงหนวัติ, เวียงสี่ดวง, เวียงแก้ว, ทุ่งสันทราย
TH
TH
text
text
นิทานปรัมปรา, ตำนานพื้นบ้าน