VN0003
โชติ ศรีสุวรรณ
มีเสือตัวหนึ่งผยองในอำนาจและความสามารถของตนเองมาก เพราะสัตว์ต่างๆ พากันหวาดกลัวในพลังของเสือ ต่อมาเสือตัวนั้นได้เดินทางมาจนถึงชายป่า และเห็นควายกำลังถูกชาวนาไถนา เสือไม่เคยเห็นทั้งมนุษย์ และควายก็แปลกใจว่าควายตัวใหญ่ทำไมจึงยอมให้คนดุด่าใช้งาน เมื่อควายหยุดไถนา เสือจึงเดินไปถามว่าเพราะอะไรควายตัวใหญ่โต จึงยอมให้มนุษย์ใช้งาน ควายจึงบอกว่าเพราะมนุษย์มีปัญญาหรือความเฉลียวฉลาด เสือไม่รู้จักตัวปัญญา จึงเดินไปถามมนุษย์ว่าตัวปัญญาเป็นอย่างไร มนุษย์จึงหลอกเสือโดยบอกว่าตัวปัญญาอยู่ที่บ้าน ต้องกลับไปเอาที่บ้าน แต่เสือบอกให้มนุษย์กลับไปเอามาให้ดู ชาวนาจึงบอกเสือว่าถ้ากลับไปกลัวเสือจะกินควายของตนเอง จึงขอมัดเสือไว้กับต้นไม้ ด้วยความที่เสืออยากเห็นตัวปัญญามาก จึงยอมให้มนุษย์มัดตนเองไว้กับต้นไม้ใหญ่ มนุษย์จึงจุดไฟสุมเสือ แล้วบอกว่าเสือว่านี้ไงคือปัญญาที่จับเสือได้ เสือหวาดกลัวมาก ไฟลามจนถึงขนเสือ เสือจึงมีรอยไหม้ตามตาม เป็นลายสีดำมาจนถึงทุกวันนี้
เสือ, ปัญญา, ความฉลาด
เสือ, ควาย, มนุษย์
คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาด
VN
TH
TEXT
TEXT
สำนักพิมพ์สถาพรบุ๊ค
นิทานอธิบายเหตุ